o Tobie VIII

Nie wierzyła własnym oczom. Oczywiście brała poprawkę na ewentualną wadę wzroku, spowodowaną nadmiernym korzystaniem z monitora komputerowego, obiektywu aparatu fotograficznego i tysiącem przeczytanych kartek. Ale naprawdę im nie dowierzała.

Gdy tylko usłyszała dźwięk naciskanego dzwonka do drzwi, wstała, odłożyła książkę, którą miała w dłoniach i poszła otworzyć drzwi. Ku jej gigantycznemu zaskoczeniu na wycieraczce przed drzwiami leżała duża ramka ze zdjęciem i kopertą. Spoglądając na zdjęcie, mimowolnie uśmiechnęła się i zrobiło się jej cieplej na sercu. W ciemnoorzechowej ramce zobaczyła swoje ulubione zdjęcie. Ulubione, bo była na nim razem z najwspanialszym Mężczyzną na świecie, za którym teraz bardzo tęskniła. Po chwili rozpędziła najmilsze wspomnienia, jakie dały radę zmaterializować się w jej głowie i otworzyła kopertę, w której znajdowała się mała, schludnie zapisana karteczka. Pospiesznie zamknęła drzwi, weszła do siebie do pokoju i usiadła na kanapie. Dopiero teraz mogła na spokojnie odczytać swój nietypowy „list”. Wstrzymała oddech i spojrzała na kartkę. Ku jej zdziwieniu widniały tam słowa:

Nie jestem artystą, więc niestety moje słowa nie oddadzą tego, co zrodziło się przed dziesięcioma miesiącami w moim sercu. Pozwolisz, Kochana, że posłużę się słowami L. Faleckiego, które oddają to, co poczułem wtedy i niezmiennie czuję do dzisiaj.

„Przyszłaś

Delikatną dłonią

Pękające serce - życiu

Przywróciłaś

a ja zdążyłem cię

nazwać - i zapamiętać

rysy marzeń - twoich”

Nie dowierzała... nie wiedziała czy śni, czy to wszystko dzieje się naprawdę, czy może ktoś zrobił sobie głupi żart. Wiedziała jedno - to był jego charakter pisma. On to wszystko napisał i na dodatek osobiście zostawił pod jej drzwiami. Była tego pewna, bo na kopercie jeszcze unosił się jego zapach. Była w szoku, ale była niesamowicie szczęśliwa. W tym momencie wszelkie wątpliwości uciekły, a jej serce było wypełnione dziwną błogością. Tak, teraz już wiedziała, że to właśnie On, to właśnie ten Człowiek, który przyniósł jej prawdziwe szczęście. Stwierdziła, że opłacało się tak długo na Niego czekać, bo od kiedy się pojawił, zmienił jej życie, dodał mu kolorów, zapachu miłości i dotyku nieziemskiej delikatności.