o Tobie X

Siedzieli nad kubkami herbaty i nad miseczką chipsów bananowych i myśleli... myśleli nad tym, czym dla nich jest to uczucie, które ich połączyło, czym jest miłość, której udało się im zasmakować. On spoglądając jej głęboko w oczy, powiedział:

- Dla mnie miłość to ciepło Twoich dłoni, Twoje spojrzenie, Twoja spontaniczność i otwartość. To Twoja obecność w moim życiu, która sprawiła, że znowu zachciało mi się iść tą drogą, którą przygotował dla mnie kapryśny los. Miłość to cierpliwość i wytrwałość w czekaniu na tę szczególną osobę i cicha obecność, która dodaje skrzydeł. Miłość, to Twój szczery śmiech, który wypełnia nie tylko moje uszy, ale i serce, śmiech który jest namiastką utraconego Raju.

Ona była niesamowicie zaskoczona tym, co usłyszała i tym, w jaki sposób to powiedział. Kochała ten głos i Mężczyznę, do którego należał. Oddając się krótkiej chwili zadumy, nie była mu dłużna w otworzeniu swojego serca i pokazaniu, czym dla niej jest miłość:

- Miłością nazywam Twoją delikatność, Twoją czułość i sposób w jaki na mnie patrzysz, Twoje niezdecydowanie odnośnie do wyboru białej lub gorzkiej czekolady, Twój ledwo słyszalny szept, którym mówisz mi, jak bardzo jestem dla Ciebie ważna. Chciałabym grzać się ciepłem Twojego serca, które zawsze będzie mi domem, w którym odnajdę ten szczególny rodzaj szczęścia - szczególny, bo dzielony razem z Tobą. Miłość to Twój łaskoczący zarost, który przyprawia mnie o szybsze bicie serca i skurcze przepony.

Czuć było między nimi niesamowitą więź, nie tylko dotyczącą ich wspólnego uczucia, ale poniekąd również pokrewieństwo dusz, pokrewieństwo, które dało się zauważyć podczas ich pierwszego, powiedzmy „przypadkowego” spotkania. Ich spojrzenia przepełnione były wzajemną wdzięcznością, że chcieli się zjawić, bo w szukaniu tak trzeba na los się obrazić. Wszystko to, co było ich wspólnym udziałem, było dla nich niesamowitym zaskoczeniem, przygodą i radością wspólnego dzielenia sukcesów i porażek.