o Tobie VII

Mały, wąski przedpokój. Na podłodze ręcznie robiony, kolorowy dywanik, prowadzący do pokoju po prawej stronie mieszkania. Farba w jasnym, malinowym odcieniu, pokrywająca ściany i sufit. W oknach firanki i długie kawowe zasłony, spływające z ciemnego karnisza na drewnianą podłogę. Na parapecie kilka doniczek w ciepłych wełnianych otoczkach. Po prawej stronie wielki obraz, przedstawiający dwójkę ludzi spoglądających sobie w oczy. Pod obrazem miękka, wygodna, czekoladowa kanapa, na niej malinowy pled, obok dwie filiżanki jeszcze parującej, aromatycznej herbaty. Naprzeciwko kanapy kilkanaście fotografii „z życia wziętych”, dużo zielonych roślin i bardzo pokaźna biblioteka okalająca drzwi. Obok kanapy mały, stary, drewniany kuferek z otwartym wiekiem. W środku skrzyneczki mnóstwo kopert, już troszkę pożółkłych, zaadresowanych do Ciebie. Wisząca na krześle przy biurku granatowa, miękka, męska koszula, wypełniająca swoim zapachem większość pokoju. Na biurku mnóstwo notatek, projektów i kolorowych kredek. W całym pokoju unoszący się zapach miłości i bezpieczeństwa, bezgranicznego zaufania i radości.

Właśnie taki widok pielęgnowała w swoim sercu. Chciała, żeby tak wyglądało ich wspólne życie, ich wspólny dom. Ten obraz przepełniony uczuciem dodawał jej sił w trudnych chwilach spowodowanych nieoczekiwaną rozłąką. Wiedziała, że dopóki ma w sercu widok tego pokoju, jej marzenie o wspólnie spędzonym z Nim życiu będzie dodawało jej sił i wypełniało gorycz porażek.