do Ciebie IX

Kochany mój,

po trudach dnia dzisiejszego i kilometrowej kolejce na uczelni, po powrocie do domu włączyłam radio i ku mojemu zdziwieniu, mój pokój wypełnił się dobrze znaną mi melodią. Nie wiem czy ją znasz, czy nie, ale zrób mi tę przyjemność i sam posłuchaj:

http://w187.wrzuta.pl/audio/a0wyYgPe0um/katarzyna_groniec_-_brzydka_ona_brzydki_on

Słuchając jej kolejny raz, oddałam się niewielkiej, sesyjnej zadumie i pomyślałam sobie, jakby to było, gdyby ta piosenka była też o Tobie... i o mnie. Co byś zrobił, gdybyś miał Miłość jak na dłoni? Tak bardzo namacalną, że mógłbyś Jej dotknąć, powąchać, poczuć Jej ciepło i delikatność? Ładna, nierealna Miłość... właśnie, powiedz mi, czy Ona naprawdę jest taka nierealna? Bo co do Jej piękna, to nie mam cienia wątpliwości. Co do Jej sensu chyba też nie. Wydaje mi się, że wszystko dookoła nas nie ma sensu, właśnie za wyjątkiem Miłości, bo wiara przeminie, nadzieja przeminie, jedynie trwa miłość. Proszę Cię bardzo, kochaj! Kochaj całym sercem, kochaj każdą swoją myślą, kochaj każdą komórką swojego ciała, bo Miłość ma sens. Bądź jak najdelikatniejszy Anioł Stróż, bądź jak prywatny ochroniarz, bądź chodzącą i namacalną Miłością, w ramionach której można poczuć się bezpiecznym, szczęśliwym i przede wszystkim kochanym. Przy tym wieloaspektowym byciu nie zapomnij być sobą, bo na całym świecie nie ma drugiego, tak wspaniałego Mężczyzny, jak Ty.

Proszę Cię, daj mi znać za jakiś czas, jak idzie Ci to „bycie”. Wiedz również, że bardzo mocno trzymam za Ciebie kciuki, żebyś każde swoje działanie doprowadził do końca i osiągnął upragniony cel. Mam nadzieję, że na końcu uda nam się spotkać! ;)

Bądź zdrów i uśmiechaj się pięknie, bo uśmiech skraca dystans między ludźmi.

Pozdrawiam Cię pięknie, kochający Brzydalu,

Twoja - Ona.